Yolculuğa devam. Küçük ve dar sokaklar, neşeli kalabalıklar, oyuncu yunuslar, kuvvetli lodos, mitoslar… Seyyale’ye ve seyahate iyiden iyiye alışan kedimiz Biko genellikle mutlu, bazen biraz endişeli. Paros ve Siros’tayız…

Geçen sayıda Seyyale’yi Schinoussa’da bırakmıştık. 9 Eylül sabahı palamarları çözüp hızlıca çıktık. Rüzgâr az ve lehimize değil, batıdan esiyor. Bir süre sonra kuzeye dönünce hafif de olsa yelkenleri dolduracak rüzgârı buluyoruz. Code Zero ve ana yelkenle Paros’un güneyine yöneliyoruz. Güneydoğuda Altın Kumsal diye de anılan Chrissi Akti’de rutin yüzme molamızı veriyoruz. 1 kilometreye yakın güzel bir kumsal. Deniz pırıl pırıl, kristal gibi berrak bir su. Günlük 1 kilometre yüzüşümüzü tamamlayarak ver elini Paros’un kuzeyindeki kasaba Naoussa. Yelken-motor Paros ve Naxos arasındaki kanala giriyoruz. Bu bölgede seyrederken dikkatli olmak lazım; bölgede çok sayıda küçük kayalık var. Paros’a yakın seyretmek daha emniyetli. Daha önce buradaki marinada kalmıştık. Yaklaşınca kanal 12’den anons edip yer durumunu soruyoruz, onay alıp giriyoruz. Marinanın tek bir çalışanı var. İki sene önceki adam gitmiş, bir kadın gelmiş yerine. Ofisin ordan scooter’a biniyor ve bizi bağlayacağı iskeleye doğru gidiyor, bir yandan da el sallıyor. Bir Fransız teknesiyle Alman teknesi arasındaki boşluğu işaret ediyor. Yaklaşıp kakıçla tonoz halatını alıp bağlanıyoruz, marinacı abla da palamarları bağlıyor. Geçen sefer bu marinaya girerken yağmur, şimşek, gökgürültüsünden oluşan bir küçük ada müziği eşliğinde bağlanmıştık. Bu sefer güzel bir havada bağlandık. Biko hemen içeriden çıkıp biraz dolaştı ve Paros’a uzaktan bir nazar eyledi. Devamı KAsım 2017 sayımızda.