Bozburun’u keşfedenlerden biri de evini eşi Zeynep Hanım ile burada kuran, çorak toprağını yeşille donatan Prof. Dr. Süleyman Dirvana idi. Yine o günlerden birinde, demirliyken, yanımıza yanaşan küçük bir yelkenlideki güler yüzlü genci Annette, “ne kadar kibar, pırıl pırıl bir genç” olarak tanımlamıştı. O pırıl pırıl genç, ünlü operatör ve denizci rahmetli Süleyman Dirvana’nın oğlu Edhem, altındaki tekne de Seddülbahir idi. Edhem bugün ebeveynlerinin evinden, benim şimdiye kadar bulunduğum en klas, butik otel, restoran ve mini yat bağlama mekânı, Bozburun Yat Kulübü’nü yaratmış.

Yıllar önce, sabahın erken saatleri Bozburun mahmurluğunu atarken Ada Boğazı’nda demirde çayımızı içiyoruz. Mevsimin başı, bizden başka kimse yok. Bizim de Kışladığımız Bay Marina’dan (bugün Martı Marina) bu mevsim ilk seyrimiz. Rüzgâr çorak Bozburun tepelerinden kekik kokusunu Kelebek’e taşıyor. Kayaların ötesinde tanıdık bir tekne, Himmet amcanın piyadesi yamalı latin yelkeniyle ziyarete geliyor. Kıştan beri ilk görüşmemiz. “Buyur Himmet Amca çay içelim”. Kokpitte oturuyoruz, “Kaptanım çok şükür bu baharı da gördük”, “Evet Himmet Amca, çok şükür”. Kışı geçirip bahara ulaşan, yaşam mücadelesinde bir raunt daha kazanan her canlı gibi bizler de mutluyuz. Bu muhabbet 1994-97 arası bir zamanda geçiyor…

ÇANAKKALE’DEN DE UZAK MI?

Annette çayları tazeliyor. Himmet Amca Annette’e kesik, her görüştüğümüzde unutup tekrar soruyor “sen nerelisin?”, “Avustralyalı”. “Uzak mı?”, “Çok uzak”. Himmet Amca bir süre düşünüyor, “Çanakkale’den de uzak mı?” diyor. Himmet Amca askerliğini Çanakkale’de yapmış, Bozburunlu Himmet’in “çok uzağı” Çanakkale. Devamı Ekim 2016 sayımızda…