Teknemizi denize indirdik, bundan sonra yapacaklarımız için karada olmamız gerekli değil. İçeriye girmeden önce güvertedekileri tamamlayalım. Ben işin cila, boya gibi kozmetik kısmını herkesin yaratıcı zevkine bırakıp, emniyetimiz için gerekli gördüğüm noktalara odaklanmak istiyorum. Teknemizde taşıdığımız canlarımıza en ufak bir zarar gelmesini istemeyiz, değil mi?

Arma dışında bizim için en önemli olan, ekibimizi sağ salim teknemizin üstünde tutmak için gerekli aksam ve ekipmanlara bakalım. Önce vardavela puntelleri ve telleri görüyoruz. Yazın kalabalık günlerinde, guletlerin arasında Akdeniz usulü kıçtankara olmak, zavallı teknemizi engizisyon işkencelerine sokmak gibi, arada kalanın canı çıksın! Daha insaflı ölçüde olsa da marinalarda da sonradan gelen tekne, iki tekne arasına girerken usturmaçaların çımalarını insafsızca gerip vardavela tellerine baskı yapma yanı sıra, yandaki tekneyi çarmıhlar veya küpeşteden iteceğine, var güçleri ile vardavela tellerinden iter. Neticesi vardavela “puntelleri” eğrilir. Puntelleri ve telleri, bağlantılarıyla denetleyin, çatlak var mı? Eğrilip düzeltilen Puntel malzeme yorgunluğundan kırılabilir. Eski yıllarda bir kere Annette’in dayandığı tel kopunca denize düştü, Allah’tan demirliydik. Denizin belki de en karakteristik zorluğu, şeyler her ne iseler, kullanırken ona ihtiyacımız olduğunda bozulur veya kırılır. Devamı Mayıs 2014 sayımızda.