Piri Reis Sakız Kalesi’ni, “Asıl ünlü kalesi, adanın gündoğusu tarafında, Anadolu yakasına karşı, alçak yerde yapılmıştır. İçinde bulunan yollar, tuğla ile kılıcına (uzunluğuna-Umar) döşenmiştir. Çünkü bu kale tüccarların yeridir” diye anlatır. İyi korunmuş, etrafı kısmen su dolu hendekle çevrili Sakız Kalesi, deniz kenarında, düzlüktedir. Kalenin içinde Türk mimarisine uygun evler ve sarıklı mezar taşları bugün de yerinde duran, küçük bir Türk mezarlığı vardır. Tam “aferin bu Yunanlara” diyecekken, kiralık aracımızı teslim eder etmez yanımıza üç kişi yanaştı. Hem yürüyor hem fısır fısır bir laflar ediyorlar ki parasını çaldırmış, yardım istiyorlar zannedersiniz. Yunan Gizli Servisi’nin Sakız Bürosu elemanları imişler!

Biri kimliğini gösterip, “biraz görüşebilir miyiz?” dedi. Hemen yanımızdaki kahveye davet ettim. İstemeyerek de olsa oturdu. İkisi ayakta. Hakkımda şikâyet varmış! Askeri tesislerin fotoğrafını çekmişim!

Önce Piri Reis diliyle, “varın gidin behey gafiller, uluslararası antlaşmalarla silahsızlandırılmış adada askeri tesis mi olurmuş” demeyi düşündüysem de emekli büyükelçi pasaportumu görünce zaten dağılan “Bond”ları fazla üzmek istemedim. Kendi ağızları ile yakalandıklarına öylesine şaşırmışlardı ki, “Neredeymiş bu tesisler?” soruma bile yerin adını söyleyerek yanıt verdiler ve bir kez daha birbirlerine bakıp, biran önce oradan ayrılmaya çalıştılar, bırakmadım! Fotoğraf makinemi açıp, dedikleri yerlerde çektiğim fotoğrafları göstermeye başladım ama birkaç fotoğraftan sonra bakmayıp gitmekte ısrar ettiler. Kafalarını iyice karıştırmak için, “Biz” dedim “Amiral Piri Reis’i izliyoruz.” “Amiral” sözcüğü biran için onları “işte casusları yakaladık” diye sevindirse de “Reis bu kitabı 500 yıl önce yazmış. Sakız Adası’nı da anlatmış” dedikten sonra kitabı da çıkarıp gösterince artık dostlarımızı tutamadık. “Biz de sizin kimliklerinizi not etseydik” ısrarımıza aldırmadan, ara sokaklarda kayboldular! Devamı Ekim 2014 sayımızda…