Sadun Boro’yu 8 Haziran 2015’te sonsuz maviye uğurladık. Hepimizin başı sağ olsun. Bu sayıda tüm yazarlarımız yazılarının sonuna Sadun Abi ile ilgili duygularını birkaç cümleye sığdırmaya çalıştı. Başlıktaki cümle de onlardan birisinden, Tanıl Tuncel’in satırlarından… O kadar çok sevdim ki bu lafı gördüğünüz üzere derginin kapağına da koyduk.

Amatör denizciliğimizin oluşmasındaki en önemli isimdi Boro. Türkiye’de bugün böyle bir dergi varsa onun müsebbibi de O’dur. Yazdığı makaleleri, yayımladığı kitaplarıyla hepimize yol gösterdi. Denizciliğin ülkemizde geldiği noktada en büyük pay da şüphesiz ki onun…

Bu ay siz okurlarımıza dergi ile birlikte armağan ettiğimiz “Akdeniz’de 50 Durak” kitapçığını hazırlarken de aynı duygular içerisindeydim. Rehber kitap hazırlamayı Sadun Boro’dan öğrendik ve hiçbir zaman da onun titizliği ve becerisinde olamayacağımızın da farkındayım. Bu kitapçığı ona ithaf ettiğimiz gibi bu ayki dergiyi ve bundan sonra yayımlayacağımız tüm sayıları da ona ithaf ediyoruz.

2008’de bir yaz sayısı hazırlıyorduk ve dünya turu yapan Türk denizcilere “en sevdiğiniz koy neresi” diye sormuştuk. Herkes dünyanın çeşitli yerlerinden hoşlarına giden yerleri söylerken Sadun Abi cennetten kopup Gökova’ya düşmüş Okluk Koyu’nun adını verdi. Orayı o kadar çok sevdi ki yaşamının çoğunu orada geçirdi. Sadun Boro için hazırladığımız “anma sayfalarımızda” da okuyacaksınız, Necati Zincirkıran efsane denizcinin vasiyetini yıllar önce dergimizde duyurmuştu. Cenaze tarihinde muhatap bulunamadığı için gerçekleştirilemeyen bu vasiyet umarım hayata geçer ve mezarı çok sevdiği Okluk’a taşınır.

Hepinize iyi bir temmuz diliyorum…