Mayıs ayında Canette’ten teslim aldığımız kızımız Ladybird’ü Türkiye’ye getirirken yaptığımız yolculuk unutulmaz bir maceraya dönüştü. Sizlerle paylaşacağım, denizlerin ne sihirlerle, sürprizlerle dolu olduğunu bana hatırlatan hikâyemiz umarım hoşunuza gider. İki Türk, bir Fransız, bir de Madagaskarlı dört kişinin hikâyesi bu. Ve bir de balıkların…  Yazı ve fotoğraflar: GONCA KARAKAŞ

Yelkenli ile tanışmamın üstünden 30 yıl geçmiş olmalı. Tanıştıktan kısa bir süre sonra en yakın arkadaşım olacak olan, rahmetle andığım çok sevgili Esat Yüce sayesinde. Esat tam bir deniz tutkunuydu ve beni de her fırsatta yolculuklarına ortak etti. İlk seferimizde, arkadaşımız sevgili Haluk Kutay’ın teknesini Çeşme’den İstanbul’a getirmek için yola çıktık. 

Haluk’un muhtemelen 40 feet’in altındaki yelkenlisindeki o seyahatten beri yelkenli ile uzun seyir yapmak, denizlerde yaşamak fikri hep en cazip yaşam şekli oldu benim için. Belki de sevdiğimi iddia edip beni fazlasıyla yoran şehir hayatından en iyi kaçış bu olduğundan böyle düşünüyorum. Ne yazık ki kapitalist düzene uyum sağlayıp bir de aile ve iş kurunca hayallerimin gerçek olması 20 yılı buldu.

10 yıl önce ikinci el aldığımız 45 Jeanneau Delight’ımız ile çok güzel günlerimiz geçti. Ancak teknede ne kadar vakit geçirirsem geçireyim, uzun seyir yaparsam yapayım hâlâ iyi bir denizci olamadım. Hatta kız arkadaşlarla yaptığımız kısa tatiller dışında, ehliyetim olmasına rağmen kaptanlık yapamadım.

Fransa’dan teslim alınarak tüm Akdeniz’i geçip ülkemize getirilmesi planlanan kızımızın hayali ile bir gün iyi bir denizci olma hevesim her zaman canlılığını koruyor. Mayıs ayında Canette’ten teslim aldığımız kızımızı Türkiye’ye getirirken tecrübeli yelkencilerle tüm hayallerimiz gerçek olmaya başladı. Bu yolculuktan ve maceralarımızdan bir kitap çıkar aslında. Sizlerle paylaşacağım, denizlerin ne sihirlerle, sürprizlerle dolu olduğunu bana hatırlatan hikâyemiz umarım hoşunuza gider.