Vapur ile geçerken hep bakardım da, İsmihan fotoğraflarını çekince görmeye başladım. İstanbul’un ortasında doğal yaşam alanı. İnsana rağmen. Haydarpaşa mendireklerinden bahsediyorum. İnsan eliyle yapılsa da insan kalabalığından uzak bir kuş cenneti. Koca şehrin göbeğinde. Hepsi birbirinden güzel. Bulduğumuz her fırsatta mendireklerin etrafında…
Bir yandan buzullar eriyor, deniz seviyeleri yükseliyor; öte yandan kuraklık nedeniyle içme suyu sıkıntısı yaşanıyor. Garip değil mi? “Madem buzullar eridikçe açığa tatlı su çıkıyor, tatlı sular artıyor, neden hâlâ içme suyu sıkıntısı yaşıyoruz?” diye düşünülebilir. Peki denizlerdeki tuzlu suyu…
Kitabı- Bahriye’nin Dümen Suyunda 13 Hafif hafif esen gündoğusu neredeyse pupadan geliyor. İskelede İstanköy. İskele baş omuzlukta, Piri Reis’in, “Keçi Adası” dediği, bugünün Pserimos Adası var. Adanın poyraz kıyısına paralel seyrederken, Piri Reis’in neden, “Mezkûr ada bir kara dağdur…” dediğini…
Bir yıldır Seyyale hem İstanbul civarında, hem de Çınarcık, Trilye, Şarköy gibi Marmara Denizi’nin yakın rotalarında dolaştı. Tek uzun yol tecrübesi, Bozcaada’ya niyetlenip ani bastıran yağmurlu, şimşekli lodos fırtınası sonrası can havliyle girebildiğimiz Çanakkale oldu. Ama Seyyale bir Akdeniz kızı….