Özgün sesi ve mütevazı kişiliğiyle çok sevilen Gökhan Türkmen’i Cenoa Sailing’le yelkene davet ettik. Ünlü müzisyen seyir esnasında sadece bizimle sohbet etmekle yetinmedi, sert poyrazda öğrenmeye de özen gösterdi.  Fotoğraflar ZEYNEP DEMİRALP

Hayatımıza “Büyük İnsan” adlı albümüyle girdi, “Biraz Ayrılık”la yerini sağlamlaştırdı ve 13 yıldır hiç ara vermeden hit şarkılara imza atmayı sürdürüyor. Kendisini tanıyanlardan yelkene ilgi duyduğunu öğrenince de doğal olarak buluşmak istedik. Gökhan Türkmen disiplinli, dakik ve öğrenmeye açık tutumuyla kalbimizi kazandı. Geçen ay Cenoa Sailing’in kurucu ortağı Tarkan Akdoğan’ın kaptanlığında ve Hasret Can Ünek’in asistanlığında Kalamış’tan Boğaz’a doğru denize çıktık. 25 knot’a yakın poyraz vardı ve 30’lara kadar aralarda sağanaklar vurdu. Türkmen’in dikkati hiç eksilmediğinden Akdoğan iki yelkeni de basıp orsa seyir eğitimi verdi.  İstanbul’da yelken yapmayı ilk kez bizimle deneyimleyen Türkmen’le sohbetimizi ise bu maceramızdan sonraya, marinaya sakladık.

“YELKEN HAYATIN KENDİSİNE ÇOK YAKIN”

Denizle ilişkiniz nasıldır?

Doğup büyüdüğüm yer Bostancı’da denizi gören bir apartman dairesiydi. O zamanların bir alışkanlığı var üzerimde. İçine girip yüzmektense denizi izlemek daha bile keyif verir bana bazen. Denizi olmayan bir yerde yaşayabileceğimi de hiç düşünemem mesela.

Daha önce yelken yapmış mıydınız?

Bir arkadaşımızın teknesiyle açılmıştık, dört beş kişiydik. Sene 2019. Yelkeni açtığımızda pervaneye misina dolandı. Yan yattık baya ve o an kaptanın “eyvah” dediğini duyunca telaşlanmaya başladım, kaptan neticede. Ama toparlandık sonra. Böyle tanıştım ben yelkenle. (gülüyor)

Devamı geldi mi peki sonra?

Evet, bir kez daha. İkinci deneyimim eşim ve arkadaşlarımızla bir haftalık yelken tatiliydi. Bodrum’dan çıktık, Marmaris’e doğru gittik. Arkadaşlarımız İrem ve Hakan Özfırıncı yıllardır tekne kullandıkları için ne derlerse biz onları yaptık. Önceden bazı bilgiler verdiler; yanımıza eldiven almamızı söylediler, gözlükler şöyle olsa iyi olur, terlik dışında ayaklarınızın çizilmemesi için başka ayakkabı da getirin, gibi şeyler dediler. Biraz mevzuyu anladım. Yelkenli tekne, tatilde bile öyle yan gelip yatılan bir yer değil. Olayı da o değil, sportif zaten.

Anlaşılıyor sıfır noktasında olmadığınız…

Eğitimdi o tatil bize ama yelken için biliyorum demek öyle kolay olmamalı. Görüp izlediğim şeyleri çok çabuk öğrenirim. Bir haftada, neyi nasıl tutmalı, nerede nasıl durmalı, dikkatle inceledim. Çünkü tehlikeli bir yer. En ufak hata sıkıntıya yol açabilir, etrafımdan duyduğum olumsuz hikâyeler var. Hep biraz tedirgin hissetmeli ama emin davranmalı. Stratejik şeyleri yaparken mutlaka sorarak hareket ettiğim için işe yaramış olabilir.

Deneyimlerinizden yola çıkarak yelkeni tanımlasanız…

Hayatın kendisine çok yakın. Biz bir tatildeydik ama mücadele de vardı. Ve elbette o mücadeleden de keyif aldık. Motoru kapatıp sırf yelkenle seyir yapmak inanılmaz bir kere. Hatta bir kaza da yaşadık. Sprayhood’u açalım, denizi daha rahat görelim istemiştik. Biri bırakmaması gereken bir şeyi bıraktı ve eşimin kafasına bir demir çarptı, kendinden geçti, burnuna denk gelse kesin kırılacaktı. Yani rastgele davranılacak yer değil, benim genelde anladığım buydu. Hayat gibi işte; mücadele de var, huzur da var, tedirginlik de var… Hepsi mevcut.

YELKENLİ HAYAT GÖRÜŞÜ, MOTORYAT TATİL YERİ

Tekne alma hayaliniz var mı?

Çok arkadaşım, abim var beni bu konuda gaza getirmeye çalışan. Eşimin eniştesi yeni bir tekne aldı, bayılıyor. Mert Carim, yakın arkadaşım, onun kafası hep böyle şeylerdedir mesela; tekne alayım, denize çıkayım, orada yaşayayım. O kadar fazla ki çevremde tekne ve deniz tutkunları, siz sorunca çok isteyerek, severek geldim dolayısıyla da. Ben en başta çocuklarımı düşünüyorum. Erken yaşta alışsalar mı yoksa yelkenli tekne alsak tehlikeli mi? Aklımdan böyle şeyler geçiyor. Zamana bıraktım.

Motoryat ve yelkenli karşılaştırması yapıyor musunuz?

Yelken, daha çok yaşanılacak yer gibi. Motoryat ise arada çıkıp gezmek için gibi. Yelken bir hayat görüşünü temsil ediyor. Motoryat bir tatil yeri sanki. Çocuklu aile olduğumuz için kolaylıkları yüzünden motoryat da tercih edebiliriz. Henüz karar veremiyorum ama bir şey istiyorum.

“DOĞA HEP VAR VE BİZ MİSAFİRİZ”

Sosyal medyada kite denerken de gördük sizi. Genel olarak sporu seviyorsunuz galiba.

Adrenalinin getirdiği mutluluk bana çok şey katıyor. Genel olarak hareketten çok mutlu olan biriyim. Devinim devinimi getiriyor hayatımda.

Spor benim için sadece gideyim ağırlık kaldırayım değil, hayatımın çok merkezinde ve bazen müziğin bile önüne geçiyor. Bir şeyi öğreniyor olmak da büyük keyif.  Spor konusunda cesaretliyim. Yaparım ya da yapmak istiyorum, diyebiliyorum. Bilmediğim bir şeyi yeterince izlersem yapabileceğime inanıyorum ve yapıyorum da. Spor dallarını biraz bile yapabilmek çok güzel. Dün ilk kez kite denedim, bugün İstanbul’da ilk kez yelken denedim. Farkındaysanız önce pek konuşmadım, odağım hep işi doğru yapmaktı. Genelde böyleyim, bir şeyin keyfine varmadan önce doğrusunu öğrenmek isterim. Bilen biri varsa yanında onu dinleyeceksin.

Gökhan Türkmen ve yapım şirketi GTR Müzik ormanlar yaptırıyor. Yangınların sönmediği şu dönemde biraz bahseder misiniz?

Üç şarkımız var: “Vay Halimize”, “Yüzüme Vurma” ve “İnsanız Ayıbı Yok”. Dijital gelirleri Gökhan Türkmen ve GTR Müzik olarak Ege Orman Vakfı’na bağışlıyoruz. İlk “Melike Turgut Ormanı” tamamlandı, Eylül’de “Melis Özsosyal Ormanı” tamamlanacak. Hemen bir yenisine daha başlayacağız. Talihsiz bir kazada hayatını kaybeden tiyatro emekçisi “Uğur Şenay” anısına yapılacak. Doğa hep var ve biz misafiriz, maalesef burası bizimmiş gibi davranıyoruz. Bahçenize bir kedi gelir ve onu kovmaya çalışırsınız ama orası aslında onların, sonradan gelen biziz. Ben çocuklarım için yaşıyorum, tüm verdiğim kararlar onlara yönelik. Maddi manevi her şeyim onların, ayrı, ama önce iyi bir dünya bırakmam gerek. Daha önemli ne bırakabilirim… Ben de ölene kadar ağaç dikeceğim, bir orman bitecek diğeri başlayacak.

Gökhan Türkmen hareketi seviyor, spora son derece yatkın ve doğayı da fazlasıyla önemsiyor. Ona yelkenli yakışır…☸