2014 yılında Marmaris International Race Week’te şampiyon olmasının ardından yaptığımız röportajdan yıllar sonra Andrew J. Holdsworth ile tekrar buluştuk. Son yıllarda sıkı bir ILCA sınıfı (Lazer) yarışçısı olan Andrew ile birlikte şubat ayında Master ILCA Dünya Şampiyonası için Tayland’daydık. 

Geçen ay Tayland’da düzenelenen Master Ilca Dünya Şampiyonası’nda ILCA 6 (Radial) sınıfında dördüncülük ve ILCA 7 (Standart) sınıfında ise üçüncülük alan Andrew J. Holdsworth, gelecek yıllarda kazanmayı hedeflediği şampiyonluğun da sinyallerini şimdiden verdi. 30 yıla yakın Oracle’da çalışan, en son Oracle Real World Performance Başkan Yardımcısı olarak görev yaptıktan sonra üç yıl da Amazon’da çalışıp geçen yıl iş hayatına son veren Andrew’un emeklilik hayatı başlıyor. Bundan sonra ILCA sınıfında daha çok yarışmanın yanı sıra X-Yacht Xp38 model teknesi Extreme Ways (EW) ile de Türkiye kıyılarında yelken yapmayı planlıyor. Andrew bize yelken hayatını, ILCA sınıfındaki son gelişmeleri, Tayland Master ILCA Dünya Şampiyonası’ndaki deneyimlerini ve Türkiye kıyılarına olan yelken sevgisini anlattı. 

EFSANE YELKENCİLERLE YARIŞTI

Yelken kariyerin boyunca hangi ulusal ve uluslararası yarışlara katıldın?

Yıllar boyunca yaptığım yarışların çoğunu muhtemelen unuttum ama iyi hatırladığım birkaç olay yelkene olan sevgimi de değiştirdi. 21 yaşımdayken arkadaşım Ian Pinnell ile takım kurmayı başardım ve 1985’te Hong Kong’da International Enterprise World Championships’i kazandık. Ondan sonra iş kariyerime başlayınca bir süre yelkenden uzak kaldım. 1993’te San Francisco’ya taşındığımda çok şanslıydım, harika denizcilerle tanıştım ve Etchells, Melges 24 ve Melges 32 Dünya Şampiyonası gibi birkaç yarışa katıldım. Çocukken hayranlıkla takip ettiğim efsane yelkenciler Dennis Connor, Dave Ulman, Vince Brun ve diğerlerine karşı rakip olarak yarışma fırsatı buldum. Ayrıca 2013 yılında Melges 24 Dünya Şampiyonası’nın Korint divizyonunda şampiyon olduk. 

Offshore rotalarda da yarıştın mı?

Evet, farklı tekne tipleriyle ve offshore yarışlarda da deneyim kazandım. Üç kez Cal40 model tekneyle Los Angeles’tan Honolulu Hawaii’ye gidilen Transpac yarışına katıldım. 2005 yılında en yakınımızdaki tekneden 12 saat önce finiş vererek birinci olduk. EW ile 2014 yılında Almanya’da Kiel Dünya Şampiyonası’na katıldım ve regatta’nın ilk yarışı olan offshore yarışta birincilik kazandım. Avrupa’da da pek çok yarışa katıldım. Daha yakın zamanlarda ise bahsettiğim gibi ILCA Masters divizyonunda yelken yapmaya başladım ve bu benim yelkenciliğimi geliştiren harika bir deneyim oldu. Ve birkaç kez North American, National and Pacific Coast Championships şampiyonalarını kazanma şansına sahip oldum.

ZORUNLU ARALAR VE ILCA SINIFI SEÇİMİ

2014 yılına bir geri dönelim ve EW’ten biraz daha bahsedelim.

EW’i önce Barselona’ya ORC Dünya Şampiyonası’na ertesi yıl Yunanistan’a ORC Avrupa Şampiyonası’na götürdüm. Ardından da iki kez Marmaris’te Marmaris Yelken Haftası’na ve Yunanistan’da Northern Greek Championship yarışlarına katıldım. Bazılarını kazandık ve çok keyif aldık. Sonra kariyer değişikliği yaptım ve yarışlara bir yıl ara verdim. COVID-19 pandemisi başlayınca Marmaris’te bağlı olan teknemi üç yıl görmeye gelemedim.  

Son yıllarda ILCA sınıfına odaklandın. Neden bunu seçtin?

2016 yılında diz kapağımda kopan tendonu iyileştirmek için ILCA sınıfında yelken yapmaya başladım. Benim için birkaç yıl ciddi şekilde egzersiz amaçlı yaptığım bir projeydi. Ama sonra devam ettim. San Francisco’da yaşadığım için oldukça rüzgârlı bir bölge olan San Francisco Bay ve Gorge in Oregon bölgelerinde yelken yapıyordum. Şiddetli rüzgârlarda yelken yapmaktan hem fiziksel olarak hem de tekne kullanma yöntemlerinden dolayı çok keyif aldığım için bu süreçte dizim tamamen iyileştiği halde devam ettim. Çünkü ILCA sınıfının pek çok avantajı var; yelken yapması basit ama iyi yelken yapmak zordur, nispeten ucuzdur, dünyada sayıca büyük bir sınıftır ve master klasmanı da vardır. 

TAYLAND’DA HEM CEZA HEM DERECE

Şubat ayında Tayland’da ILCA Masters Dünya Şampiyonası’na katıldın. 

Bu yıl benim Masters World Championships’e katıldığım beşinci yılımdı ve hem ILCA 6 (Radyal) hem de ILCA 7 (Standart) sınıflarında yarıştım. Grand Masters divizyonunda ILCA 6 sınıfında dördüncülük, ILCA 7 sınıfında ise üçüncülük elde ettim. Her iki sınıfta da ilk günün ilk yarışında “kara bayrak” cezası almasaydım sonuçlar daha iyi olabilirdi. Etkinlikte senden harika destek aldım ve her iki sınıfta da kötü geçen ilk günlerin ertesi gününde çok hızlı bir şekilde yüksek motivasyonla yarışlara geri döndüm. Sonraki iki yarışta da birinci oldum ve aynı motivasyonla şampiyonaları derece alarak tamamladım.

Tayland’da gördüğüm kadarıyla senin yarıştığın divizyon oldukça kalabalıktı.

Evet, Grand Masters divizyonu 55-64 yaş grubu arasındadır ve genellikle Olimpiyat madalyalı ve dünya şampiyonlarıyla dolu, birbirleriyle çok yakın rekabet içinde olan, en büyük, en zorlu ve en kalabalık filodur. Bu yıl erkek kardeşim Stuart Holdsworth da aynı divizyonda yarıştığı için benim için çok özeldi ve bana Lazer (eskiden bilinen adıyla) ile yelken yapmamı ilk öneren oydu.

Bu yıl Dünya Yelken Federasyonu’nun (WS) ILCA sınıfının Teknik Komitesi’nde de çalışmaya başladın. 

ILCA sınıfı son birkaç yılda birçok değişiklik geçirdi. Sınıf, Olimpiyat statüsünü korumak için teknelerin yapımını dünyanın dört bir yanındaki yeni inşaatçılara açmak zorunda kaldı. Bu, teknelerin tamamının aynı hızda yelken yapabilmesini sağlamak için diğer yandan sınıfa çeşitli zorluklar da ortaya çıkardı. Bugünün America’s Cup teknelerinin dümeninde eski ILCA Olimpiyat ve dünya şampiyonlarının olması şaşırtıcı değil. Bu sınıfta yer alan yelkencilerin yetenekleri çok yüksek. 

Peki senin görevin tam olarak ne?

Ben ILCA sınıfına ve ILCA üreticisi olan tersanelerin eş tekneler (one design) yaratmalarına yardımcı olmak amacıyla teknik komitede yarı zamanlı çalışmaya başladım. ILCA’nın iki tane hedef kitlesi ve amacı var ve biz her iki kitleyi de düşünerek teknelerin gelişimi için çalışmalar yapıyoruz. Biri olimpik sporcuları tatmin edecek eş tekneler yaratmak, diğeri de benim gibi ILCA yelkenciliğini seven denizcilerin tekne yatırımlarını koruyacak nitelikte tekneler üretmek. Yani görevim tekne farklılığından doğabilecek sonuçlardan yelkencilerin etkilenmemesi için doğru şekilde eş teknelerin üretimine yardımcı olmak. Bunun için de teknelerden aldığımız verilerle veri tabanları oluşturuyorum. Yani veri tabanı inşa etmek olan eski işime geri döndüm. ILCA teknelerinin her zamankinden daha güçlü, daha yüksek bir seviyede olduğunu ve teknelerin kalite açısından her zamankinden daha iyi olduğunu söylemekten mutluluk duyuyorum. Bugünlerde ILCA sınıfında yelken yapmak için çok doğru ve eğlenceli bir zaman. Sınıf için çok heyecanlıyım.

ÖNCE EVLİLİK, SONRA ŞAMPİYONLUK

ILCA sınıfında kişisel hedeflerin neler?

Hayalim Master Dünya Şampiyonası’nı kazanmak. Gelecek sene şampiyona Adelaide’de (Avustralya) olacak. Hem ILCA 6 hem de ILCA 7 sınıfı aynı zamanda olacak. Dolayısıyla bir seçim yapmak zorundayım. Ya hafif olduğum için daha fazla kondisyon çalışarak ILCA 7’ye hazırlanacağım ya da daha fazla bisiklete binerek fiziksel olarak incelip ILCA 6’ya hazırlanmam gerekecek. Diğer yandan seninle evlendikten sonra Bodrum ve çevresinde çok zaman geçireceğim için Bodrum’da ILCA yapan bir yelkenci grubunu düzenli olarak eğitim amaçlı veya resmi olmayan yarışlar için bir araya getirmek gibi bir hayalim de var. Konu yelken olduğunda kesinlikle yaşın sınırlayıcı bir faktör olmaması gerektiğini düşünüyorum ve ILCA sınıfı bunu kanıtlıyor. Bu yıl 59 yaşındayım ve gençlerle yakın seviyede yelken yapabiliyorum. Ayrıca ILCA sınıfı bir yarış için harcadığınız paraya en çok değecek bir yarış sınıfı. 

Büyük teknen Extreme Ways (EW) ile yarışlar biraz geri plana düştü sanırım.

Evet, iş hayatımın son yıllarındaki kariyer değişiklikleri ve pandemi sebepleriyle, son birkaç yıldır EW ile yapmak istediğim yarışlar mecburen askıya alındı. Şu anki önceliğim evliliğimiz. Önümüzdeki aylar için evlilik hazırlıklarına odaklandım. Zaten hazırlık açısından tekneyi tekrar yarış kalitesine getirmekte çok sorun yaşıyorum ve bu yüzden bu yıl bir yarış beklentisine de girmiyorum ama yanılırsam da çok mutlu olurum. Bir ekip oluşturmak, antrenman yapmak ve birkaç yarış kazanmak harika olabilir. 

Tekne hazır olduktan sonra hangi yarışlara katılmak istiyorsun?

Önümüzdeki senelerde EW’i Malta’daki Rolex Middle Sea Race yarışına ve Kuzey Yunanistan’daki bazı yarışlara götürmek istiyorum. Diğer yandan Marmaris ve Bodrum’da büyük ve yetenekli bir ekibe ihtiyaç duymadan yerel etkinliklerde tekneyi rekabetçi bir şekilde kısa süreli ve sosyal olarak nasıl yarıştırabilirim diye düşünüyorum.

EW 9 yıldır Marmaris’te Netsel Marina’da bağlı ve geçen yaz birlikte Ege kıyılarında epey yelken yaptık. Türkiye’deki yelkencilik hakkında ne düşünüyorsun?

Türkiye sahillerinde yelken açmaya bayılıyorum ve geçen yaz seninle birlikte Göcek, Marmaris, Hisarönü ve Gökova’da yaptığımız yelken seyirleri hayatımın en mutlu dönemlerinden biriydi. Emekliliğimin tadını çıkarmak için çok daha fazlasını yapmayı umuyorum. Türkiye’deki marinaların kalitesine, mavi sularda alargada demirlemeye, Türk mutfağına ve bölgenin etkileyici manzarasına bayılıyorum!

Önümüzdeki yaz EW ile nerelere seyahat etmek istersin?

Umarım Ege kıyıları boyunca geçen yaz göremediğimiz yerlere gideriz ve fırsat olursa da biraz Yunan Adaları’na geziler yaparız. Bizi görürseniz gelin ve merhaba deyin!

Yakında dünya evine girme hazırlıkları yaptığımız şu günlerde Andrew’un yelken hayatı eminim pek çok kişiye ilham olacaktır.☸