Artık İyon Denizi’ndeyiz. Gece yarısına doğru haritada hedeflediğimiz Spartivento Feneri’nden önceki bir burnun rüzgâraltına demirliyoruz. “Çizme”nin tabanında, İtalya’nın doğu kıyılarındayız. Bundan sonra koy yüzü göremeyeceğiz, sığınacak liman da ha deyince ulaşacak mesafelerde olmayacak.

Hani gittiğiniz güzelim Ege-Akdeniz koylarında sizden önce gelmiş birkaç tekne görünce “çok kalabalıkmış” deyip 3-5 mil ötedeki bir başka koya geçiveriyorsunuz ya. Rüzgârın yönüne göre 10-20 mil içinde pozisyon alabileceğiniz rüzgâraltı bir koya ya da sığınağa ulaşıveriyorsunuz ya.

Bazıları biraz pahalı gelse de sizi karşılayan bir bot, kıyıda bekleyen palamar, telsiz anonslarınıza bir muhatap bulabildiğiniz, temiz duş ve tuvaletlerin olduğu marinalar elinizin altında ya. Kıymetini bilin.

Messina’dan İtalya anakarasındaki Reggio di Calabria’ya geçerken hava beklenmedik bir şekilde artıyor. 30 knot’lara yaklaşan sağanaklarla kendimizi limanın girişinde iskele tarafımızda bulunan marinaya zor atıyoruz. Daha önce telefonla aramamıza rağmen ortalıkta kimse yok. Telsiz anonslarına cevap mı? Devamı Eylül 2016 sayımızda…